The Amazing Spider-Man

Superheldenfilms zijn helemaal in op dit moment. Een aantal weken geleden verbrak  The Avengers nog alle records aan de kassa en is het op dit moment de op twee na best verdienende film ooit. De vraag is of dat zo blijft, aangezien in juli het langverwachte slot van Christopher Nolans Batman-trilogie The Dark Knight Rises in de bioscopen verschijnt. Ook een andere superheld keert terug in de bioscopen, namelijk Spider-Man. Geen Tobey Maguire meer, maar de jongere Andrew Garfield is de spinneman in The Amazing Spider-Man.

De jonge middelbare schoolstudent Peter Parker (Garfield) leeft een heel gewoon leven bij zijn oom Ben (Martin Sheen, Apocalypse Now) en tante May (Sally Field, Forrest Gump). Maar als hij wordt gebeten wordt door een spin verandert zijn leven compleet. Hij krijgt te maken met bovennatuurlijke krachten en met een van zijn grootste aardsvijanden, The Lizard (Rhys Ifans, Notting Hill).

Even voor de duidelijkheid, de trilogie van regisseur Sam Raimi uit begin deze eeuw kun je gerust vergeten. The Amazing Spider-Man is een nieuw verhaal met nieuwe acteurs, maar met dezelfde basis. Mocht je Raimis trilogie gezien hebben of de stripboeken gelezen hebben, dan weet je de eerste helft van de film dus precies wat er gaat gebeuren. In feite wacht je erop dat deze momenten gaan komen.

Maar is dat erg? Misschien een beetje, want de verrassing is eraf en de momenten maken minder indruk als je ze aan ziet komen. Gelukkig zit er veel humor in de ietwat trage opbouw en worden de personages op een zorgvuldige manier geïntroduceerd. Vooral Martin Sheen als oom Ben is erg goed gecast. Evenals Emma Stone als de mooie Gwen, die maar weer eens laat zien een veelzijdige actrice te zijn. Andrew Garfield is een goede Spider-Man, maar de rol van de nerdy Peter Parker ligt Tobey Maguire toch iets beter.

Na de opbouw kan de echte actie eindelijk beginnen. En die is erg sterk. Het blijft leuk om Spider-Man (vooral in 3D) door de straten van New York te zien vliegen. Ook de gevechten met The Lizard zijn goed uitgewerkt en blijven spannend tot de laatste seconde. De nieuwe Spider-Man begint met goede humor aan zijn eerste (intieme) actiescènes, maar die gaan langzaam over in grotere actiescènes, waarbij niets gespaard wordt.

Uiteraard kan de 3D niet ontbreken en moet ook de spinnenman zich er aan wagen. De scènes waarin hij door de straten vliegt van New York zien er nog mooier uit in 3D en er zitten een aantal scènes in waarin er daadwerkelijk iets op je afkomt. Maar over het algemeen had er iets meer mee gedaan kunnen worden. Een groot gedeelte van de film heb je niet door dat het in 3D is en schrik je eigenlijk als het wel goed gebruikt wordt.

De grote vraag is: voegt The Amazing Spider-Man iets toe aan de trilogie die eigenlijk nog maar net gemaakt is? Dat niet, aangezien het in principe los staat van de Raimi-trilogie. Het nieuwe deel perfectioneert wel de 'oudere' Spider-Man met een beter pak, uitbundige actiescènes, meer humor en modernere technologie. In die zin is het eigenlijk de perfecte zomerblockbuster en een goed opzetje naar een nieuwe trilogie (of langer).

Dus haal je Spider-Man-pyjama uit de kast, laat je bijten door een aantal huisspinnen en slinger naar de bioscoop. Blijf ook vooral even zitten na de aftiteling voor een hint naar een eventuele sequel.