The Impossible
Op Tweede Kerstdag 2004 vond er een zeer zware zeebeving plaats in de Indische Oceaan, die een vloedgolf veroorzaakte die zich in verschillende richtingen over de Indische Oceaan verplaatste met ongeveer 230.000 doden als gevolg. In totaal zijn er in Thailand 5395 mensen omgekomen. De tsunami wordt gezien als een van de grootste rampen in de recente geschiedenis, het was dan ook een kwestie van wachten op een goede verfilming van deze ramp. Met The Impossible doet regisseur Juan Antonio Bayona een poging om deze ramp in beeld te brengen. Het verhaal wordt verteld vanuit het oogpunt van de familie Bennet die op vakantie zijn in een paradijselijk vakantieoord aan het strand van Thailand op de dag dat de ramp zich voltrekt en die de familie uiteen zal rukken.
Clint Eastwood heeft in Hereafter al kort een verwijzing gemaakt naar deze rampzalige dag, maar zoals het in The Impossible in beeld gebracht wordt gebracht is het niet eerder gebeurd. Het is moeilijk voor te stellen wat een impact die vloedgolf gehad moet hebben, maar in deze film wordt er een goede poging gewaagd. Het gevaar zat hem niet alleen in de kracht van het water, maar vooral ook in ronddrijvende rotzooi, op en onder het water waar je je door de stroming zwaar aan kunt verwonden. De moeder van het gezin, Maria (Naomi Watts), ziet de golf aankomen en vlak voordat zij in het kolkende water verdwijnt ziet zij haar man en zoons nog in het zwembad. Worstelend met het water en vechtend voor haar leven ziet zij op een zeker moment haar oudste zoon Lucas ook in het watergeweld. Zwaargewond weet ze hem en zichzelf in veiligheid te brengen. Uiteindelijk worden zij gered door de lokale bevolking, pas halverwege de film wordt duidelijk hoe het haar man en twee andere zoontjes is vergaan.
Naomi Watts speelt op een sterke manier de vrouw, vechtend voor haar leven. Het wanhoopsmoment van Ewan McGregor hoort tot zijn mooiste filmmomenten ooit. Maar de meeste eer hoort toch te gaan naar Tom Holland. In het begin wekt deze jongen met zijn puberale gedrag en verbeten houding irritatie op, waardoor het even duurt voordat je sympathie krijgt voor zijn personage. Maar hij trekt de film naar zich toe en maakt zichzelf de hoofdrolspeler met spel dat doet denken aan Jamie Bell in Billy Elliot en Christian Bale in Empire of the Sun. Een acteur waar we vast nog meer van zullen horen.
The Impossible
Natuurlijk is zo'n ramp chaotisch en zo is hij ook in beeld gebracht: met veel ruwe montage, onderwatershots en watergedruis waardoor het gevaar bestaat dat het wat onoverzichtelijk wordt. Maar die keuze is ook wel begrijpelijk. De opnames van bovenaf laten je de impact van de ramp nog beter inzien. Verder voel je bijna iedere klap die Naomi Watts met haar lijf moet opvangen met haar mee. Je ziet deze ramp door de ogen van een westerse familie, die geholpen wordt door de lokale bevolking, er is nauwelijks aandacht voor wat hen overkomen is en dat is wat deze film zo wrang maakt. De bevolking van het rampgebied, de echte slachtoffers, maar ook de helden van deze film, die worden helaas onderbelicht waardoor het publiek met een ongemakkelijk gevoel naar huis zou kunnen gaan.
