Sightseers
Volgens meer dramatische, serieuze fictie is het nemen van een leven iets dat een litteken achterlaat op de ziel. Zelfs als het onbedoeld is en zelfs in de wat minder dramatische, serieuze fictie. Immers: agent Al Powell in Die Hard schoot ooit per ongeluk op een kind en kon zich er jaren later nog niet toe bewegen zijn pistool te trekken. Andere personages, in diverse films, kweken een depressie op basis van het feit dat ze ooit een moord hebben gepleegd. Een gegeven waar veel verhalen, of aspecten ervan, omheen gebouwd kunnen worden.
Het is ook niet niets om iemand te vermoorden. Natuurlijk; er is het criminele aspect: je gaat de cel in als je gepakt wordt. Maar je neemt wel een leven. Daarmee om moeten gaan is, bij gebrek aan persoonlijke ervaring alleen volgens fictie, op z'n zachtst gezegd moeilijk. Zo niet in Sightseers, een film die zichzelf adverteert als 'moordkomedie'.
Sightseers
Tina en Chris, een stel van in de dertig, gaan samen op vakantie. Ze kennen elkaar een paar maanden en trekken er een weekje op uit met een caravan om een aantal plaatsen te gaan bekijken. Leuke plaatsen, zoals een trammuseum, of een potloodmuseum, of een ruïne van een klooster. Good clean fun voor het gehele gezin. Gezellig, met de caravan.
Al snel steken echter de ergenissen de kop op. Medetoeristen die hun afval op de grond gooien, bijvoorbeeld. Of een buurman op de camping die zich wat irritant gedraagt. Chris weet al snel een oplossing te vinden voor zo'n probleem: gewoon de ander omleggen. Wanneer hij dit voor het eerst doet is niet direct duidelijk hoe Chris in elkaar steekt: waar omstanders geschokt op een door Chris veroorzaakt ongeluk reageren, kan hij een grijns niet inhouden. Was het wel een ongeluk? Het wordt al snel duidelijk dat het dat niet was. Moorden is simpel, en het duo laat een aantal keer zien dat het best wat problemen oplost. Het reageert ook zo lekker af.
Sightseers
Sightseers is een zwarte komedie; er zit comedy in het doodsaaie feit dat de twee een caravantripje gaan maken en langs de meest oninteressante 'sights' gaan. Er zit comedy in de relatie tussen de twee, die niet perfect is. En er zit comedy in het moorden, waar de twee blijkbaar nogal makkelijk mee omgaan. Geen littekens op de ziel voor Tina en Chris, die gespeeld worden door Alice Lowe en Steve Oram, de schrijvers van de film. Het nemen van een leven lijkt ze niets te doen.
Het comedy-gehalte in de film is echter niet 'laugh out loud'. Er valt wat te lachen en te glimlachen, maar het had wellicht iets extremer gemogen. Een moordend vakantieduo in een ultra-burgerlijke caravan; daar valt meer uit te halen. Niettemin is Sightseers een vermakelijk stukje film, die zijn Nederlandse première beleefde op het International Film Festival Rotterdam, waar de reacties overwegend positief waren.
