Now You See Me

Film is magie. Niet zo gek ook dat de allereerste filmmakers gewoon goochelaars waren. Bijvoorbeeld de Fransman Georges Méliès, die je zou kunnen kennen van Martin Scorseses Hugo. Hij creëerde door experimenteren in het montageproces illusies op het grote doek. Inmiddels is de technologie zo ver gevorderd dat we niet meer verbaasd zijn van enorme robots in New York of een gigantische explosie op de maan. Totdat er een film komt die je op meerdere vlakken weet te verrassen, Now You See Me is daar een van. Toevallig ook met illusies en magie.

De groep illusionisten 'The Four Horsemen' overvalt tijdens hun eerste show een bank in Parijs, terwijl zij zich zelf op een ander continent bevinden. Het gestolen geld wordt á la Robin Hood over de bezoekers uitgestrooid. FBI-agent Dylan (Mark Ruffalo) wordt op de zaak gezet en gekoppeld aan Interpol-rechercheur Alma (Mélanie Laurent, Inglourious Basterds). De beroemde goochelaar Thaddeus (Morgan Freeman), die bekend is geworden met het ontmaskeren van illusionisten, beweert dat de overval gepleegd is met vermommingen en gezichtsbedrog. The Four Horsemen maken zich ondertussen klaar voor hun tweede show en een kat-en-muisspel tussen de magiërs en Dylan kan beginnen.

Morgan Freeman. Mark Ruffalo. Jesse Eisenberg. Michael Caine. Woody Harrelson. Dave Franco. Allemaal in dezelfde film. Dat moet wel de meest indrukwekkende cast zijn van een film uit 2013. En dat is uiteraard een genot om naar te kijken. Met zulke namen is het wellicht overbodig om te zeggen, maar de acteerprestaties zijn van hoog niveau. Het is lastig om geen kippenvel te krijgen van een scène waarin Caine én Freeman allebei acte de présence geven.

Maar dat is niet het belangrijkste, want de magische trucs in de film voorkomen zijn om te smullen. Vanaf de allereerste seconde moet je op je hoede zijn om niet in alle illusies te trappen, maar dat is vrijwel onmogelijk. Net als je denkt dat je het door hebt, word je meteen weer op het verkeerde been gezet. In slaap vallen tijdens Now You See Me wordt daardoor erg lastig. En het zou ook zonde zijn.

Iets waar je even aan moet wennen is het hoge tempo van de film. Nergens zakt het tempo ook maar eventjes in en altijd moet je bij de les blijven. Een stukje missen is achterlopen. De snelheid is ook te zien in de manier van filmen: de camera beweegt wel heel snel en in de montage is alles lekker kort geknipt, maar het sluit wel aan bij de toon van de film en wennen eraan gaat al snel. Verveeld zul je niet gauw raken, eerder geboeid (no pun intended).

Now You See Me een vermakelijke popcornfilm noemen, is veel te weinig eer. Dit is iets wat je nog niet vaker hebt gezien en daarom alleen maar vaker wil zien. Juist om te kijken of je de tweede keer wel van tevoren ziet hoe de truc in elkaar steekt. Wel is het af en toe een beetje ongeloofwaardig, maar dat is de kracht van magie: je moet erin geloven en je overgeven aan de illusie. Dan is er geen twijfel over mogelijk dat dit magische schouwspel één van de verrassendste en boeiendste titels van dit jaar gaat worden.

Lees ook ons interview met regisseur Louis Leterrier.