Pacific Rim

Na jaren van arbeid en afwachten in Nieuw-Zeeland, kon Guillermo del Toro niet langer wachten op het filmen van The Hobbit en moest hij aan de slag met Pacific Rim. Eén van de weinige blockbusters deze zomer die (nog) geen onderdeel is van een franchise, maar de poging tot het opstarten van iets nieuws. Is del Toro daar met Pacific Rim in geslaagd?

Pacific Rim poster

De film speelt zich af in de niet al te verre toekomst. Een scheur, die een portaal vormt tussen onze wereld en een andere wereld, opent zich in de Pacific. Grote monsters, die de naam Kaiju krijgen, zorgen al snel voor terreur op onze planeet. Langzaam maar zeker trekken er steeds meer van deze monsters een spoor van rampspoed over de aarde. De mensen beseffen dat ze niet stil kunnen gaan zitten. Als verdediging worden de Jaegers gebouwd. Gigantische robots die de strijd aan kunnen gaan met de Kaiju, steeds bestuurd door twee mensen. Dit omdat de macht van de Jaegers te groot is voor één persoon. Deze twee mensen moeten samen in een 'drift' raken, zodat ze als één deze robots kunnen besturen.

De film heeft een lange ontwikkelperiode doorgemaakt. Eerst wou del Toro de robots en monsters niet in 3D tegen elkaar laten vechten, daarna weer wel. De film is daardoor op een later moment geconverteerd en het duurde dan ook wat langer voor we deze film in de bios konden zien. Het is tegenwoordig haast onnodig om te vertellen, maar ook hier voegt de 3D werkelijk niets toe. Behalve dan misschien wat nullen aan de box office.

Pacific Rim screen 1
Robots, robots, robots...

Nu dat uit de weg is, kunnen we eens kijken naar de film zelf. Want is het een film geworden die alleen draait om grote visuele effecten? Nee, de film is duidelijk meer dan dat. In het eerste halfuur van de film wordt de kijker getrakteerd op een uitgebreide introductie tot deze ietwat bizarre wereld. Maar deze wereld zit vol met details. Zo kan niet iedereen zomaar een Jaeger besturen, en moeten er speciale teams worden samengesteld. Dit omdat de bestuurders van een Jaeger elkaars herinneringen zullen delen om ook echt één te worden. Dit schept kansen en brengt de personages nét dat extra stukje meer tot leven, wat vaak mist in blockbusters van dit formaat.

Del Toro heeft echter bewust een groot deel van dit onderdeel geschrapt en teruggebracht tot een minimum. Dit om de balans tussen actie en personages in evenwicht te houden. Een goede keus, zeker om te voorkomen dat de film drie uur zou gaan duren. Toch voegt het nog dat extra stukje diepte toe aan deze film wat te vaak mist. De gevechten zijn uiteraard een genot om naar te kijken, onder meer door de omgevingen (een grote stad of de oceaan) waarin deze plaatsvinden. Een visueel spektakel zoals je van del Toro kan verwachten is het gevolg.

Pacific Rim screen 2
... maar de mens wordt niet vergeten!

Vreemde eend in de bijt is een subplot over twee wetenschappers, gestalte gegeven door Burn Gorman en komiek Charlie Day (Horrible Bosses). Deze twee personages zijn net dat beetje te 'over the top', en lijken steeds de film lijkt te onderbreken. Dit komt ondere andere doordat het proces wat deze wetenschappers doorlopen niet interessant genoeg is. Je wilt steeds terug naar waar het werkelijk om draait: de Jaegers. Ook Ron Perlman als excentrieke handelaar kan deze scènes helaas niet redden.

Al met al is Pacific Rim een hele aardige film geworden, met veel actie, mooie visuals en net dat stukje diepgang wat vaak mist. Er had echter nét iets meer de diepte in gemogen om er een échte klassieker van te maken. Er zijn zeker meer verhalen te vertellen in deze nieuwe wereld en hopelijk krijgt iemand ook de kans om dit te doen.