Thor: The Dark World
In 2011 nam Marvel met de eerste Thor-film een uitstapje naar de wereld buiten onze wereld. De film was een introductie in het laatste woord uit de titel Marvel Cinematic Universe (MCU), en liet ons weten dat er negen rijken zijn, waar onze eigen Aarde er slechts één van is.
De introductie van de Noordse God Thor, zijn halfbroer Loki en hun wereld was er eentje die - dankzij een serieus maar luchtig verhaal, een down to earth benadering van de hoofdfiguur en een rol voor S.H.I.E.L.D. in de film - zowel nieuw als vertrouwd aanvoelde. Kenneth Branagh toonde nieuwe werelden, Asgard en Jotunheim, en maakte duidelijk dat het MCU meer is dan alleen een planeet met een paar superhelden.
Thor zelf verstevigde zijn plaats in het MCU tijdens zijn deelname aan de eerste Avengers-missie: het beschermen van Aarde tegen aliens, waarmee tegelijk weer een nieuwe glimp van een nog groter universum werd getoond. Voordat een nieuwe Avengers-film in 2015 het team weer bij elkaar brengt, zal dat universum nog verder groeien: volgend jaar in het buitenaardse Guardians of the Galaxy en vanaf deze week in Thor: The Dark World.
In zijn tweede solofilm heeft Thor het druk met het optreden als ordehandhaver in de negen rijken; met zijn vader nog op de troon reist de dondergod met zijn kompanen via de herbouwde Bifrost van wereld naar wereld om de rotzooi op te ruimen. Intussen beginnen deze werelden zich echter te verplaatsen voor een gebeurtenis die eens in de vijfduizend jaar plaatsvindt. Hierbij plaatsen de werelden zich op één lijn en worden de onderlinge grenzen vager.
Het is deze gebeurtenis die gebruikt wordt door de Donkere Elven, een volk dat werd geacht uitgestorven te zijn, om het universum opnieuw in het donker te hullen. Opnieuw? Ja, lang verhaal. Papa Odin legt het in de film prima uit.
Thor: The Dark World is, meer dan zijn voorganger, bezig met het bouwen van werelden. Diverse plaatsen in de negen rijken worden bezocht en daar wordt, door Game of Thrones-regisseur Alan Taylor, een hoop van getoond. Van Asgard is bijvoorbeeld al meer te zien dan alleen het paleis en sommige grotere slagveldscènes zouden niet misstaan in een epische Peter Jackson-film. The Dark World is veel meer een high fantasy-verhaal dan Thors introductie in 2011 en is alleen om de geslaagde weergave van de diverse werelden, inclusief verzonnen talen, al de moeite waard.
Het verhaal zelf, draaiend om het springen van wereld naar wereld, magische wapens en de strijd tussen volkeren, staat bijzonder ver weg van de meer eenvoudige verhalen van de andere Avengers. En dat is een goed ding: het vergroot de diversiteit van het MCU zonder bestaande fans te vervreemden. Thor wordt herenigd met Jane Foster en haar collega's, wat een link legt met onze Aarde en bovendien de luchtige kant van het verhaal staande houdt. Tegelijk is de dreiging voor het universum er natuurlijk ook eentje voor onze planeet en een deel van de actie vindt dan ook lokaal plaats: na het fictieve Puente Antiguo is het Londen, en dan specifiek Greenwich, waar Thor met zijn hamer zwaait.
Thor introduceerde de Noordse mythologie in het doorlopende Avengers-verhaal, en bracht dit met zowel een goede dosis humor als een serieuze ondertoon. Dit vervolg weet hier goed op aan te sluiten: er is een stevig gevaar voor ons universum en zonder de boel belachelijk neer te zetten wordt de kijker getoond hoe breed het universum wel niet is. Tegelijk is de humor die in de eerste film voorkwam dat de boel van belachelijkheid uit elkaar spatte ook hier aanwezig, al lijkt het er in The Dark World minder op dat die daadwerkelijk nodig is. De film is er eentje van epische proporties en weet in die zin het spektakel van The Avengers en de wereld uit Thor te combineren in een uitermate geschikt vervolg.
Thor: The Dark World is daarmee een geslaagd volgende hoofdstuk voor zowel Thor persoonlijk als het MCU in het algemeen. Een opmaat naar Guardians of the Galaxy, wellicht, die naar verwachting de geloofwaardigheid nog verder zal pogen uit te rekken zonder deze te scheuren. Als regisseur James Gunn volgend jaar het evenwicht van Taylor uit The Dark World weet te behouden, gaat dat prima slagen.
