Need for Speed
Er zijn heel wat games gemaakt op basis van films, maar films op basis van een videogame komen niet veel voor. Door het succes en de populariteit van de Need for Speed-serie heeft Universal Pictures besloten om samen met Electronic Arts een film te maken op basis van deze games.
Hoofdpersoon in dit racespektakel is Tobey Marshall (Aaron Paul). Hij is een bijzonder goede racer, die het nooit echt heeft gehaald naar het hoogste raceplatform. Hij runt, samen met een aantal vrienden, een niet al te best lopende autogarage. Om de hypotheek te kunnen blijven betalen, verdient hij bij met plaatselijke straatraces.
Als het water hem eenmaal aan de lippen staat, gaat hij in zee met een ex-NASCAR-racer Dino Brewster (Dominic Cooper). Waar hij in het begin veel lijkt te verdienen, gaat Marshall uiteindelijk voor twee jaar de gevangenis in nadat Brewster hem laat opdraaien voor de dood tijdens een illegale straatrace. Eenmaal vrijgelaten besluit Marshall wraak te nemen op Brewster door een uiterst geheime race, de De Leon, te gaan winnen.
Het verhaal op zichzelf is redelijk tot flinterdun, maar dit ligt behoorlijk in lijn met de games. Het gaat immers om het racen. Toch wordt het eerste deel van het verhaal, tot het einde van de gevangenschap, niet even snel afgeraffeld. Niet alle vragen worden beantwoord, maar er wordt desondanks best wat moeite gedaan om de personages wat meer inhoud te geven dan simpelweg ‘het zijn racers met dikke auto’s’. De dialogen zijn redelijk te voorspellen, maar toch weten de makers het verhaal uitgebreider te vertellen dan verwacht.
Wat betreft de beelden weet regisseur Scott Waugh (Act of Valor, We Were Soldiers) meer dan prima te laten zien dat het een film is die gebaseerd is op een videogame. Waar bij veel racefilms enkel beelden te zien zijn van schuin boven of achter de auto, kijkt Need for Speed redelijk vaak mee vanuit de cockpit van de auto. Dit zorgt voor een heus racegamegevoel en het geeft de film echt iets bijzonders.
Verder is de film net iets meer dan dertien in een dozijn. Er zitten wat leuke grapjes in, de auto’s zijn bruut en de vrouwen zijn mooi. Het groepje vrienden in de film is een bijna standaard samengesteld clubje met een stille racer zonder zelfvertrouwen, een grapjas, een stoere man en die jongen die er eigenlijk niet bij hoort, maar toch mee mag doen.
Uiteindelijk is Need for Speed een film waar niet heel veel op is aan te merken, maar die ook niet echt ergens in uitblinkt. Het verhaal is iets dieper dan je zou verwachten, maar gaat zeker niet de Oscar winnen voor beste screenplay. De first-personbeelden geven iets extra’s en zorgen vooral dat de film trouw blijft aan de videogames. Geen aanrader, maar ook zeker geen weggegooid geld.
