Godzilla
Ruim 16 jaar na de vorige Hollywood-editie van Godzilla hebben de producenten van Legendary het weer aangedurfd om een film over dit Japanse fenomeen te maken. Het monster is natuurlijk nooit weggeweest, maar slechts zelden kwam een film over Godzilla verder dan een man in een rubberen pak temidden van kartonnen gebouwen. Die tijden zijn voorbij.
De film begint 15 jaar geleden tijdens een nucleaire kernramp in Japan. Ford Brody (Kick-Ass en toekomstige Avenger Aaron-Taylor Johnson) verliest hierbij zijn moeder. Zijn vader (Mr. Heisenberg Bryan Cranston himself) is van dit alles getuige maar gelooft niet in een natuurramp. In het heden is Ford over zijn verleden heen en gelukkig getrouwd, maar zijn vader gelooft dat er meer speelde op die noodlottige dag. Al snel komen ze achter de waarheid en ontwaken ze een eeuwenoud verborgen geheim.
Het is lastig om de film samen te vatten zonder te veel te verklappen, want de film zit vol verrassingen. Ik heb regelmatig zitten genieten van de ‘doen ze dit echt?’ momenten. Eén van die hoogtepunten is de eerste keer dat Godzilla ten tonele verschijnt. Wat een indrukwekkend monster. Ze hebben de eenvoud van het Japanse creatuur weten te behouden en dit ook weten te vertalen naar een realistisch ogend monster. En hoe cool is het dat de MUTO (waar dat voor staat hoor je in de film) beschikt over een soort EMP. En de kracht van Godzilla … WOW!
De film slaagt grandioos als zomer blockbuster. Typische valkuilen worden vermeden, zoals een anti-held die tegen alle wil en dank de actie in wordt getrokken. Ook geen geforceerde ontluikende liefdes of iemand die als comic relief zou moeten dienen … nee, de menselijke hoofdpersonen zijn ondersteunend aan dat waar het echt om draait … Godzilla! Helaas duurt het wel vrij lang voordat Godzilla de strijd aangaat. Wat ook jammer is, is dat de film op een gegeven moment wat langdradig wordt. Verwoesting na verwoesting volgt elkaar op, wat er altijd érg goed uitziet. Maar door het ontbreken van een duidelijk doel gaat het op een gegeven moment wat voort kabbelen en raak je als kijker toe aan wat anders. De kracht van de film is dus op een aantal momenten.
Godzilla is tof, de monstergevechten zijn tof en het verhaal is tof. Voor het eerst in maanden is er ook weer een keer een blockbuster met opening credits die je gelijk de film inzuigen. Aan actie ontbreekt het niet, alleen duurt het af en toe wat te lang. Desalniettemin dé film die je komend weekend in de bioscopen kunt bekijken, zonder dat je er spijt van zult krijgen!
