Invasion Day
Als je leent, maar niet terugbetaalt, krijg je vroeg of laat te maken met een deurwaarder. Of in het geval van de Verenigde Staten die van China geleend hebben, een invasiemacht. Blijkt dat de Chinezen al dertig jaar beschikken over een achterdeur naar de VS!
Invasion Day vertelt het verhaal van Duke Evans, die na zijn ontslag bij de NSA gedwongen wordt zijn huis te verkopen en met zijn gezin te verhuizen naar een dorpje in de bergen, waar ze hun leven opnieuw willen oppakken. Maar ze hebben de aanwezige Mexicaan nog niet uit hun nieuwe huis gejaagd, of ze zijn getuige van een vliegtuigcrash vlakbij in de bossen. Het blijkt het begin te zijn van een doemscenario: alle apparatuur waar een microchip in zit die gemaakt is in China, blijkt een virus te bevatten dat het betreffende apparaat onklaar maakt. En aangezien ook in de Verenigde Staten alles ‘made in China’ is, betekent dit dat effectief alle technologie plots stopt met werken.
Het blijkt onderdeel te zijn van een Chinees invasieplan. De reden van de invasie? De VS hebben meer dan een biljoen dollar in leningen uitstaan in China en de Chinezen komen de lening opeisen. Zonder technologie blijken de VS zo goed als machteloos te staan tegen de invasiemacht. Door de uitval worden voedsel en water al snel zeer schaars, met alle gevolgen voor het wankele laagje beschaving waarin iedereen leeft van dien.
Het is natuurlijk enorm vergezocht dat alle micro-elektronica (lees dit woord altijd met de stem van Chriet Titulaer!) gemaakt sinds de jaren 70 een soort virus zou kunnen bevatten dat op afstand geactiveerd kan worden. Dit hoeft echter geen probleem te zijn in een film die thema’s wil onderzoeken als onze afhankelijkheid van technologie en hoe snel beschaving plaatsmaakt voor barbaarsheid als het eigen overleven ervan afhangt. Maar dan moeten die thema’s wel goed uitgewerkt worden!
Het grootste probleem van Invasion Day is het script. Personages zijn slecht uitgewerkt, hun acties zijn verregaand inconsequent en de dialogen van een bedroevend niveau. Regisseur en schrijver Jeffrey Travis wisselt aardige ideeën af met enorme clichés die al vaker en veel beter zijn uitgewerkt. Koppel dit met zeer middelmatig acteurs en het wordt wel erg moeilijk om als kijker mee te leven met de familie Evans. Schokkend bedoelde keuzes en wendingen hebben hierdoor geen enkele impact en zorgen regelmatig voor rollende ogen. Het is allemaal zo bedacht en gezocht, dat het opvalt en stoort.
Ethan Flower moet als Duke Evans de film dragen, maar schiet schromelijk tekort in zijn rol. De rest van de acteurs doen het trouwens niet beter en worden, zoals eerder gezegd, niet bepaald geholpen door de belabberde dialogen. Het camerawerk is ook al niet erg goed, met een aantal bewegingsartefacten die veel te willekeurig zijn om bewust te zijn. Daarnaast zit er een soort geelbruine filter over de film heen, die niets toevoegt aan het geheel. De muziek is spaarzaam, maar daardoor is er ook weinig op aan te merken.
Wat blijft er dan over? Niet veel, eerlijk gezegd. Invasion Day is gewoon geen goede film. Het is een verzameling aardige ideeën die op een slechte manier uitgewerkt is. Het is mínder dan de som der delen: een rommelige, gehaaste film die elke vorm van impact mist. Jammer, want in de premisse had meer gezeten. Wil je een goede film over de gevolgen op de maatschappij wanneer technologie het af laat weten? Kijk dan het superieure The Trigger Effect uit 1996, maar laat deze film links liggen.
