Mindscape
Mindscape is misschien het beste te omschrijven als een mix tussen The Sixth Sense, Inception en Fracture. En al wordt het niveau van die films niet gehaald, het is nog best een genietbare thriller.
Kijk in de poppetjes...
Het verhaal gaat over een zogenaamde herinneringendetective, gespeeld door Mark Strong. Hij bezit de gave om getuige te kunnen zijn van de herinneringen van anderen, om zo verborgen trauma’s en verdrukte herinneringen bloot te leggen. Na de dood van zijn vrouw is hij echter niet goed meer in staat zijn herinneringen te scheiden van die van de persoon die hij behandelt, en wordt hij op non-actief gezet. Wanneer hij weer aan het werk wil, krijgt hij een ogenschijnlijk makkelijke opdracht: een hoogbegaafd tienermeisje in hongerstaking weer aan het eten krijgen door in haar herinneringen te zoeken naar wat haar dwars zit.
Als je een film zo gemakkelijk kunt vergelijken met andere werken, dan betekent dat meestal niet veel goeds voor de originaliteit van het verhaal. En inderdaad, het verhaal zal niet de boeken ingaan als grensverleggend of vernieuwend. Heel erg hoeft dat niet te zijn, als het verhaal maar goed uitgewerkt is. In Mindscape is dat grotendeels het geval. Echte gapende plotgaten zitten er niet in, al wordt hier en daar wel veel gevraagd van je suspension of disbelief. Maar het verhaal is interessant genoeg om de film te dragen en de ontknoping is bevredigend. Wel zijn de plotwendingen voor de oplettende kijker te gemakkelijk te voorspellen. Dat is altijd een dunne draad om te bewandelen voor mysterieverhalen: geef je teveel weg, dan wordt het voorspelbaar. Zijn er te weinig hints, dan komt het einde uit de lucht vallen en komt het de geloofwaardigheid niet ten goede.
...van mijn ogen
De cast laat over het algemeen redelijk goed acteerwerk zien, met de altijd betrouwbare Mark Strong voorop. Hij zet overtuigend een getergde, maar inherent goede man neer. Aangezien Strong meestal getypecast wordt als sinistere slechterik, is het verfrissend om hem eens als held aan het werk te zien. Brian Cox is eveneens voorspelbaar goed, maar zijn aanwezigheid wordt door het script nauwelijks benut, wat resulteert in een relatief kleine rol. Taissa Farmiga als de briljante, maar manipulatieve tiener Anna is, wat mij betreft, de zwakke schakel in de cast. Ze heeft dan ook de moeilijkste rol, met relatief veel uitleggerige monologen. Farmiga’s acteerwerk is te vlak om deze scènes te kunnen dragen. Haar uitstraling is wel ambivalent genoeg, waardoor het gelukkig niet direct afleidt.
De sfeer in de film is goed getroffen, met mooi gebruik van schaduweffecten en belichting. Ook de muziek doet zijn werk goed, zonder opdringerig te zijn. Voor regisseur Jorge Dorado is dit de eerste avondvullende speelfilm als regisseur, maar dat zie je nergens aan af. Dit soort films, die van dreiging en mysterie aan elkaar hangen, kunnen gemakkelijk ontsporen, maar met stijl en zelfvertrouwen heeft Dorado de gebruikelijke valkuilen grotendeels ontweken.
Mark Strong, ook sterk in deze rol
Al met al is Mindscape een genietbare thriller. Sfeer en acteerwerk van het grootste deel van de cast zijn sterk genoeg om je mee te vermaken. De film laat echter geen blijvende indruk achter. Daarnaast is de rol van Farmiga niet sterk genoeg en de plotwendingen zijn te gemakkelijk te voorspellen om er een topper van te maken. Toch steekt Mindscape in het landschap van psychologische thrillers boven de middelmaat uit.
